รายละเอียด

ความเป็นมาของไฟฟ้า

การเกิดไฟฟ้าในธรรมชาติ ค้นพบไฟฟ้าครั้งแรกในธรรมชาติโดยจักรวาล เชื่อว่าสิ่งที่เรียกว่า “สายฟ้า” ที่เกิดจากฟ้าและสายฟ้าฝน ก็คือไฟฟ้าที่เกิดขึ้นในธรรมชาติ โดยมนุษย์สมัยโบราณ มีความเชื่อว่าไฟฟ้าเป็นพลังงานที่มีอำนาจและสามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของสิ่งต่างๆในโลกได้ เช่น การเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ การกำหนดช่วงเวลาการเก็บเกี่ยวของพืช เป็นต้น และยังเชื่อว่าไฟฟ้าเป็นสิ่งที่มีอำนาจเทียบเท่ากับพระอาทิตย์

การค้นพบไฟฟ้าสถิตย์ ในปี ค.ศ 1752 นักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษชื่อว่าเบนจามิน ฟรังกิน ได้ทดลอง (Kite Experiment) โดยการทดลองนำว่าวที่มีกุญแจผูกติดอยู่กับสายไหมพรมขึ้นในอากาศขณะที่เกิดพายุฝน เขาพบว่าเมื่อเอามือไปใกล้กุญแจก็จะปรากฏประกายไฟมายังมือของเขา ซึ่งเกิดจากประจุไฟฟ้าในอากาศ นับตั้งแต่นั้นมาฟรังกินก็สามารถประดิษฐ์สายล่อฟ้าได้เป็นคนแรกและยังใช้หลักการล่อฟ้ามาถึงทุกวันนี้

การค้นพบแบตเตอร์รี่ ได้ค้นพบแบตเตอรี่ไฟฟ้าในปี ค.ศ. 1800 โดยนักฟิสิกส์ชาวอิตาลี อเลสันโด เดอ วอลตา (Alessandro Giuseppe Antonio Anastasio Volta) โดยใช้แผ่นโลหะต่างๆ ซึ่งมีความสามารถในการเก็บประจุไฟฟ้าเมื่อนำมาอยู่ใกล้กัน โดยการนำแผ่นโลหะที่มีความสามารถในการสะสมประจุไฟฟ้านี้มาวางหลายๆ ชั้นกัน และวางผ้าขาวชั้นบางระหว่างแผ่นโลหะแต่ละชั้น เพื่อป้องกันการสัมผัสโดยตรงระหว่างแผ่นโลหะ จากนั้นเขานำสารเคมีต่างๆ เช่น กรด และเกลือ มาเติมเต็มระหว่างแผ่นโลหะแต่ละชั้น ซึ่งสามารถปล่อยออกมาเป็นกระแสไฟฟ้าได้เมื่อมีการเชื่อมต่อสายโลหะทั้งสองข้างของแบตเตอรี่

การค้นพบหลักการพื้นฐานของการเหนี่ยวนำแม่เหล็กไฟฟ้า โดย นักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษที่ชื่อว่า ไมเคิล ฟาราเดย์ (Michael Faraday) โดยเป็นผู้สร้างกฎของฟาราเดย์ ซึ่งมีใจความสำคัญว่า “เมื่อสนามแม่เหล็กที่ผ่านขดลวดตัวนำมีการเปลี่ยนแปลง จะมีการเหนี่ยวนำให้มีกระแสไฟฟ้าในขดลวดตัวนำนั้น” และเป็นอีกคนหนึ่งที่มีส่วนในการคิดค้นวิธีการสร้างไฟฟ้ากระแสสลับ (alternating current) แต่ไม่ใช่การค้นพบโดยตรง